Poeta

5.0/5 | 8


{pamięci Tadeusza Różewicza}



szedł cicho i pokornie
z rytmem miasta oraz rzeki
zapisywał tętno czasu białym wierszem
przyglądał się zakochanym
na ławeczce w parku
fabryce opuszczonej
kamieniom i drzewom
dzieciom grającym w klasy
oraz w piłkę nożną
rzeczy małe i nieważne
fascynowały go najbardziej

teraz idzie wąską ścieżką
znów samotnie
z taką samą ciekawością
mierząc źródło wschodu i zachodu
końca i początku
teraz w wielkiej ciszy światła
lecą białe kruki wierszy -
co tam jest?
a ten komin
a ta wieża -
pyta nadal uporczywie
z tamtej gwiazdy



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Do Bogusławy -


Bardzo dziękuję za miłe słowa;

Pani wiersze też są ciekawe,

serdecznie pozdrawiam ))

My rating

My rating:  
27.08.2014,  renee

My rating

My rating:  

Moja ocena

Dla Bogusławy też pięć gwiazdek
My rating:  
27.08.2014,  bezecnik

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Bardzo

Piękne wersy, takie zwyczajne, jak poezja T. Różewicza. Napisałam takze w sam dzień odejścia kilka słów. Był i jest nadal jednym z moich ulubionych poetów.

"Ostatnie słowo"

najważniejsze słowo
trzeba było kiedyś wypowiedzieć

nadszedł czas
by zamknąć w przejściu
wszystkie wiersze te napisane o poranku
dzięki trelom skowronka
i gwiazdom rozsypanym
księżycową nocą

odpłynąłem daleko od brzegu
więc nie stój na piasku
nie przesypuj ziaren
bo w żadnym już mnie nie ma

powróć do myśli
o niebieskich motylach
wschodzie słońca który cię czeka
jutro pojutrze napisz o tym
chociaż jeden wers

jeśli musisz nawet płacz
to oczyszcza oczy
wyraźniej widać gwiazdy

jeśli pozwolisz chwycę pióro
przybliżymy się razem

do puenty w której być może
mnie odnajdziesz

My rating:  

Dla pamięci

Ponieważ całkiem niedawno pożegnaliśmy tego wspaniałego
poetę ))