Νέα αρχή

author:  Aiakos
0.0/5 | 0


Λεηλάτησα την σκέψη μου,να μπω σε τι ταιριάζει
να δωσω εντολή για προϊόν που βγάζει,
στίχους το ίδιο όμοιους η λογική μοιράζει
κ η κόλαση αφεντικό καρδιάς που κάνει χάζι.

Παράδεισε,ψυχή,κορμί μην δοκιμάζεις
που άδολα σ'ανέχτηκε σε μπόρα πάλι στάζεις,
εφιάλτη μου εσύ,που ξέρεις και δικάζεις
σε θαλπωρή μετέτρεψε τις λέξεις που αραδιάζεις.

Να ανοίξω προσπαθώ τις ρίζες του αυτονόητου,
βλέμμα που πάλι γέμισε την συντριβή του αυθόρμητου,
και γέννησα γερός το ψέμα του ανόητου,
γευμάτισα το όνειρο,με κόπο απροπόνητου.

Κερδίζει η φωνή μου,χαράμισε σε πάθος,
φουρτούνα που δεν ξέχασε θα βγει σε νέο βάθος,
κ η μάχη πάλι στέρεψε και ψέλλισε το λάθος,
πορεία που την έντυσε το μαύρο πάλι άνθος.

Απόχη από βιβλία,σε προσκαλώ ταξίδι
τον νου μου εσύ κέντησε με χτύπους και κρεμμύδι,
με λέξη τόσο αταίριαστη σοφών ξανά παιχνίδι,
αφού το μέλλον μου έπνιξα χολή ζητώ και ξύδι.

Σημείο των καιρών,να δίνεις μια εικόνα,
που μοιάζει να επαγγέλεται το θέλω του αιώνα
να αισθάνεσαι πολύτιμος στα πρέπει του χειμώνα,
το θέρος πάλι ανέμελα να ψάχνεις για κρυψώνα.

Poem versions


 
COMMENTS