Ένας Απέραντος Ορίζοντας Με Γαληνεύει

author:  Clyrical
5.0/5 | 1


Χτυπημένος απ'το χρώμα τ'ουρανού
Χαμένος κάπου στη χροιά του δειλινού
Πύρινους δράκους σχηματίζουνε τα σύννεφα
και τη ψυχή μου
παρασέρνουνε τα κύματα

Άσκοπα βήματα σε ζωγράφων μονοπάτια
Σε παράξενων παραμυθιών τα σκοτεινά παλάτια
Το πρόσωπό της ντυμένο στα λευκά
Κρύβεται πίσω
Απο μια βαριά σκιά

Κολλημένος σ'έναν κόσμο διεφθαρμένο
Άγγελοι και δαίμονες με θεωρούνε ξένο
Περιπλανώμενος παρίας της σιωπής
Με μια γεύση αμήχανης αποστροφής

Μέσα εδώ στο ημίφως,στη γωνία
Γεμίζω το ποτήρι μου με λίγη ανοσία
Γυναίκες για μια χρήση καχύποπτα κοιτούν
Τους ανοιχτοχέρηδες συντρόφους τους επίμονα ρωτούν

"Ποιός είναι αυτός με το χαμηλωμένο βλέμα?
Οι κόρες των ματιών του κόκκινες σαν αίμα
Στάζουνε χολή,θλίψη και ειρωνία"
Καθώς εκείνοι αγνοούν την τέχνη της μελαγχολίας.



 
COMMENTS


My rating

My rating: