CZWARTY WYMIAR TAJEMNICZYCH OGRODÓW

CZWARTY WYMIAR TAJEMNICZYCH OGRODÓW

Na cmentarzu wierszy nienarodzonych
Nieistnień czwartego wymiaru
Gdzieś…

W spokojności tajemniczych ogrodów
Innych jutra nierzeczywistości
Zwierzeń dziś niedopełnionych
W otchłaniach, pośród bluszczy trwóg
Bólów i niedopowiedzeń
Zamazanych kształtów mglistych…

Pośród zmarszczek wszechświata
Lśnią śpiące, garbate anioły
O okaleczonych sercach z kamienia
Te same, które kontemplują… proroctwa
Nie wierząc w sens życia
Ale szczęśliwe przez chwilę

W półprzytomną bez precedensu
Nieprzewidywalność gwiazdozbioru Oriona
Z widokiem zegarów opóźniających czas
Chwytają w srebrzyste sieci wzruszeń
Spadające cicho ciemnookie gwiazdy
Smutnych, samotnych staruszek

⊰Ҝற$⊱………………………………………………………………… Samotnia, 27 maja '14