CZASEM

choć z wygranym losem
czasem
jest szaro
i zieleń nawet
wydaje się brudna
mimo wiosny larum
drzewa
miast szumieć i śpiewać
skrzeczą wiedźm bezzębnych głosem


wnętrze sterylne- przez
gotowanie się uczuć
TO - jest tylko znojem
nad wykrzesaniem bladej
iskry życia


tyle trudu startego znad oczu
by zamknąć go w stwierdzeniu:
kwiaty przestałam hodować
las sieję
a zieleń
mych oczu nie koi
nawet we wspomnieniu

brak przeżyć-
tych co burzą i budują
brak też Światła
co dzienne maluje pejzaże-
coraz częściej dopuszczam
układanki z marzeń

śledząc
ruchome czubki tenisówek
śpiesząc się po nic
czy wlokąc się
za czymś
czasem
słońce rzuci ciepła chwilę
wypija szarość
ożywia spinki i włosy
i nos wędruje w niebo

nieprzygotowana
zobaczę na błękicie
zobaczę pianę bitą
z białek niepogody
milknę i zawsze czule
wyciągam tam oczy
prawdziwsze i wierniejsze