Bez znieczulenia
przez dziurkę od klucza
podglądałam życie
które nie przynosiło
śniadań do łóżka
bez znieczulenia boleśnie
smagało zastawiając
kolejne pułapki
twardy bruk na zawsze
odebrał spokojne jutro
potoki łez drążyły
zamarzniętą ziemię
to nic że bardzo boli
niczego nie żałuję
po prostu uwierz
i raz jeszcze zatańczmy
życie
czarnulka1953
31. 01. 2014
podglądałam życie
które nie przynosiło
śniadań do łóżka
bez znieczulenia boleśnie
smagało zastawiając
kolejne pułapki
twardy bruk na zawsze
odebrał spokojne jutro
potoki łez drążyły
zamarzniętą ziemię
to nic że bardzo boli
niczego nie żałuję
po prostu uwierz
i raz jeszcze zatańczmy
życie
czarnulka1953
31. 01. 2014
My rating
My rating
My rating
My rating