Spłoszone ptaki…
To uczucie dał nam los, tak późno
pojawiłeś się i spokój zabrałeś
- nie wiedziałem miła gdzie jesteś
przez lata wciąż ciebie szukałem.
Mam męża z nim dzieci, są wnuki
jak postąpić, jestem w rozterce
- wiem kochana, bardzo się boisz,
że z romansu będą konsekwencje.
Pozostali więc w swoich gniazdach
chociaż myśli jak ptaki spłoszone
trzepoczą się teraz w ich głowach
niepokoi - uczucie spóźnione.
pojawiłeś się i spokój zabrałeś
- nie wiedziałem miła gdzie jesteś
przez lata wciąż ciebie szukałem.
Mam męża z nim dzieci, są wnuki
jak postąpić, jestem w rozterce
- wiem kochana, bardzo się boisz,
że z romansu będą konsekwencje.
Pozostali więc w swoich gniazdach
chociaż myśli jak ptaki spłoszone
trzepoczą się teraz w ich głowach
niepokoi - uczucie spóźnione.
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
:)My rating