Załącznik do spowiedzi II

Wyjście przez źródło uderzeń
wątpliwych głosów rozsądku
koniec wyjmuje z siebie
strumień płynący z początku

tak odwrócone spojrzenie
w głąb zapatrzonej obawy
kształtuje obraz bez treści
i zwyczaj noszący nawyk

ucieczka spłodzonych doznań
tak kruchych jak raz ostatni
załącznik co trudno poznać
dopóki nań się nie natknie

czy żal i skrucha pozwolą zmienić
grzechy w czyny wchodzące
czy jeszcze kiedyś na swojej drodze
tak w czyiś oczach pobłądzę?

Domieszka smutku i wątpliwości
skłócona z samym sensem
bycie na skraju to ciągły pościg
po więcej ciebie, po więcej.