pudowy kamień

5.0/5 | 12


pudowy kamień (Stachurze)

pudowy kamień ciąży na sercu
tępym ciężarem wgniata się w duszę
szesnaście z hakiem kilo bezsensu
pudowy kamień noszę bo muszę

muszę bo musieć każe mi rozpacz
noszona w genach czarna koszula
klei się zimno rozgrzewa postrach
pudowy kamień dociska w bólach

wygniata głębię mojej niewiary
mojej marności nieświadomości
omszały relikt z bredni i kary
pudowy kamień gniecie do kości

noszę go mężnie nie będąc mężem
nieopatrzności ciemnych klawiszy
unieść ten ciężar codziennie ciężej
pudowy kamień w puchowej ciszy

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
13.02.2014,  Renata Cygan

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
23.01.2014,  Asia Kula

My rating

My rating:  
23.01.2014,  mroźny

My rating

My rating:  
22.01.2014,  kate

My rating

My rating:  
22.01.2014,  A.L.

@

oczywiscie Iw. tak po prawdzie cztery nie jedną...;]

a mógłbyś

Przemek jedną moją gwiazdkę przeznaczyć dla Stachury ? :)
My rating:  

My rating

My rating:  

Mój komentarz

Jak to się dzieje drogi Przemysławie, że im więcej rozpaczy w Twoich wersach, tym piękniejsze stają się one (w ostatnich Twoich wierszach rzuca się to w oczy). Pudowy kamień to ze Stachury - znam ten wiersz - tu świetnie odzwierciedla codzienne i jakże smutne dylematy bohatera tego utworu. Bardzo podoba mi niebanalna treść i jak zwykle u Ciebie bardzo poprawna, regularna forma.

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
22.01.2014,  bezecnik

My rating

My rating: