Szmery pamięci

author:  renee
5.0/5 | 9


Krzykiem niemym
woła cię
przez snu zasłonę
przedostaje się
stłamszony jęk

Pamięć nie szczędzi
jej szczegółów

Wolałaby nigdy
nie poznać
smaku tej miłości
nie zachłystnąć się
lekkością bycia

Delektuje się kroplami
cichych westchnień

Mglistą doliną
wędrowała
żeby blasku nabrać
teraz już nie chce
niczego więcej

Prócz ciebie w sobie
sobą przenikać

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  
06.01.2014,  Hnie

@

Marku moja ciekawość drąży ;-)
06.01.2014,  renee

@

Dziękuję i pozdrawiam wszystkich serdecznie :-)
06.01.2014,  renee

My rating

My rating:  
06.01.2014,  mroźny

My rating

My rating:  
06.01.2014,  Asia Kula

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

Jest tu co smakować. Pewnie Tomek zaraz to wychwyci.
Moja propozycja jest jedna; "Szmery pamięci".
Jeśli ciekawość, dlaczego?, wzrośnie to mogę napisać przez pocztę.
My rating:  

My rating

My rating:  
06.01.2014,  A.L.

Moja ocena

Piękny wiersz i na dodatek tak się składa,iż poniekąd dziś rozpamietywałam i analizowłam życie-moje życie Reni.
Pozdrowienia od blondynki późną porą ;-)))
Agata
My rating: