powitanie i pożegnanie

moje pierwsze tłumaczenie wiersza; Johann Wolfgang Goethe,
tytuł oryginalny - "Willkommen und Abschied".
współczesna, kosmiczna poezjo...zejdź na chwilę na ziemię i poczuj to...:)



szybkością koni gnało serce!
kto by uwierzył w jego moc
wieczór powoli żegnał ziemię
zwisała nad wzgórzami noc
ubrany w szarą mgły sukmanę
dąb jak olbrzymia wieża stał
zza krzaków setką czarnych oczu
wypatrywała ciemność zła

pochmurną miną spoza chmury
spoglądał księżyc - nagle wiatr
poruszył ciche dotąd skrzydła
i zimnym dreszczem w ucho wpadł
potworów tysiąc noc stworzyła
odwagi nie pokonał strach
jakiż był ogień w moich żyłach!
a w moim sercu jaki żar!

ujrzałem ciebie - co za radość
gdy spłynął na mnie słodki wzrok
serce pobiegło w twoją stronę
i każdy oddech tuż o krok
różany kolor wczesnej wiosny
otulił ukochaną twarz
na czułość dla mnie co jak bóstwa
nie zasłużyłem sobie sam

jednak z porannym wschodem słońca
serce ścisnęła zmiana ról
i jaka woń twych pocałunków!
a w oczach twoich jaki ból!
odszedłem - ty wpatrzona w ziemię
ze łzami pożegnałaś mnie
jakie to szczęście być kochanym!
i kochać Boże! szczęściem też

iw, 2013 (z niem. tłumaczenie własne)