Jak jabłka
"...Ludzie są jak jabłka -
ledwie dojrzeją, już muszą spaść...".
wszystko czego potrzebowałam
osiągnęłam niczego nie pragnę
do niczego nie dążę
a jednak
oderwana od korzeni
wciąż powracam do przeszłości
kolejny raz za drzwiami
czai się wróg
nieproszony mąci wewnętrzny
spokój zaciskając
niewidzialną pętlę
rozdarta na strzępy
dzielę los piasku niesionego
przez wiatr
jutro majaczy na horyzoncie
i wciąż te lęki
czyżby nieuchronny cel
podróży
spoglądam na zegarek
nie
jeszcze nie jest
za pięć dwunasta
czarnulka151153
12. 11. 2013
ledwie dojrzeją, już muszą spaść...".
wszystko czego potrzebowałam
osiągnęłam niczego nie pragnę
do niczego nie dążę
a jednak
oderwana od korzeni
wciąż powracam do przeszłości
kolejny raz za drzwiami
czai się wróg
nieproszony mąci wewnętrzny
spokój zaciskając
niewidzialną pętlę
rozdarta na strzępy
dzielę los piasku niesionego
przez wiatr
jutro majaczy na horyzoncie
i wciąż te lęki
czyżby nieuchronny cel
podróży
spoglądam na zegarek
nie
jeszcze nie jest
za pięć dwunasta
czarnulka151153
12. 11. 2013
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
Podobała mi się puenta, spoko pozdrawiam pierwsze skojarzenie kopciuszek, Skąś uciekasz???