(IPOGS, Freestyle) Zęby na chodniku

Pod grubą powieką jesiennego zmroku
skrywamy wszystkie nasze intymne myśl
usiłując wyciągać belki z oka swych bliskich
nie mieszczące się w koncepcji naszego świta
w czworoboku pór roku niewidocznych nocą
które potrafimy sobie stworzyć w sennym amoku
z własną ścieżką chodnikiem wybrukowany polbrukiem
pozostawiając na nim odcisk swych zębów
usiłujemy do wirtualnej rzeczywistości uciec
infekujemy naszą rzeczywistość smutkiem