***

Jestem wędrownym ptakiem,
który nie ma gniazda.
Nie pofrunę wysoko,
sił zabrakło w drodze.

Panie, daj mi odpocząć
na gałęzi jabłoni.
Rozkwitającej w wiosny zieleni
kolorów pożodze.

Wiem, to złudzenia marzenia,
omamy, piaski ruchome,
porty widma.
Chcę w końcu przymknąć oczy,
wiedzieć - nie jestem
wyłącznie, winna.

Daj mi wytchnienia tyle
bym mogła wreszcie
zatrzymać się i rzec
- jestem u siebie…
Czas upiec chleb...


(A.M.K.) 27 lutego 2013