(IPOGS, Walls) Może rzeczywiście jestem

My rating

@

Dziękuję wszystkim za ciepłe wpisy.
Trzymajmy się mimo wszystko swoich chmur.

Moja ocena

Marku po tym co czytamy, mam na myśli Twoje wiersze
rozumiem żonę....... :)

ja ciągle to słyszałam od męża...zejdź na ziemię i uśmiech...

Moja ocena

Te słowa - to przywilej wszystkich małżonek :)

Moja ocena

Poeci,nie stąpają po ziemi,obłoki im są bliższe.
Połówki dusz atystycznych winny być tego świadome,ale jeżeli bardzo prośi Cię o To Twoja połowa ,to czasem zejdź na ziemię,kiedy Jesteś Twej ŻONIE( tutaj ukłony dla Twej Małżonki) potrzebny.
Pozdrawiam
Agata

My rating

My rating

@

Tomku, doceniam. :-)

My rating

Moja ocena

a żona mówi to z wałkiem w ręku, kiedy ty uciekłeś na drzewo?:))

My rating

@

Sven`ie, żartowniś z Ciebie.

Moja ocena

Z całym szacunkiem do pańskiej żony...ale na wszelki wypadek proszę zasugerować wysłanie próbnika w celu sprawdzenie czy jest życie na tej planecie...pozdrawiam serdecznie Sven

@

Skoro już przy temacie.Zawsze marzyłam o mężu muzyku lub poecie.Trafił się hydraulik z zaślepką i długo ciekło - nawet po oczach.:))))

@

Muszę - bo aż się ciśnie na usta- "Nie rzucać wierszy przed nogi":)

My rating

@

Zabieram , zabieram. A jak sypnę wierszami ,jak perłami, pod stopy to czasami słyszę;
Nie śmiecić.

@

Może wystarczy je kochać i od czau do czasu zabrać tam ze sobą?:)))

@

Wiesiu, znakomicie to ujęłaś. Tylko co zrobić żeby te drugie połowy widziały jak wspinamy się; po wiodących w górę ścieżkach światła. :-)
Wzajemnie pozdrawiam

:))

Dla żony schodź na ziemię:). Marku, my piszący lubimy stąpać po obłokach i wspinać się po wiodących w górę ścieżkach światła.Pozdrawiam:)

My rating

My rating

My rating

My rating