mniejsi

jest jakby mniej wszystkiego
między wspomnienia wdarł się przeciąg
przypomnieć sobie czego mniej od czego
podróżą wstecz jest zbyt odległą

coś tęskni sobie między nami
jak kamień w bucie - niewygoda
my sami wciąż nieprzekonani
iść, zostać, nie zwariować

jest mniej wszystkiego choć jest wszystko
puchną od przecierania oczy
sen wplótł się między rzeczywistość
spójrz, czegoś tu brakuje
tak łatwo to przeoczyć
bo nie czekasz
kiedy oczekujesz
a przecież coś nas czeka
spójrz, wzrokiem nie uciekaj
czekaj

jest mniej wszystkiego i nic więcej
niepamięć snuje mgliste cienie
wyblakłe w krajobrazie miejsce
coś przypomina ale nie wiesz, ja nie wiem

znów nam wyblakło tyle chwil
na wieczne ich już nie zaznanie
znów mniej i mniejsi ja i ty
i coraz trudniej o spotkanie

im mniej wszystkiego tym mniej wierzę
że Świat zakończy się wybuchem
co przegapiliśmy, zabierze
wszystko się stanie niczym
wyblakną dusze kruche
Świat masz w sobie
tylko On się liczy
i nim przepadnę, powiem
że bliski jest nie tylko tobie
kto wie