kryzys naszych czasów

czy rozpylone myśli
unoszą mnie w górę
czy chłód
bierze w posiadanie

śpię na odłamkach serca
na skraju niepewnej przyszłości

czyż nie wiara miała nas upewniać
ubogacać napełniać
osobową i nad osobową odwagą?

złamałam się
w kryzysie czystego myślenia
otwierając szerzej oczy
na podzielność człowieka


dorosnę do niej
żyjąc wśród drapieżników?