Tacy sami

Kiedy zaczynają płonąć
żółte pochodnie nawłoci
a kasztanowce rozsypują
brązowych koralików różaniec
zmęczone lato za płotem staje
i choć jeszcze czasem róża
ponownie w przydomowym
ogródku zabłyśnie
jej kolorowy czar wnet pryśnie

W zakamarkach
chłodnych wieczorów
już czai się jesień
zwiotczałe ciała
zorane bruzdami czasu
dni zaczynają przemykać
nam pomiędzy pacami

To my nadal
pozostajemy dla siebie
wciąż tacy sami