Leśne klimaty

W zasuszonym letnim pejzażu
stare dęby gałęziami ramion
niemrawo mielą ciszę
nie popędzając żadnej chwili
co leśną dróżką się wlecze

Mrówka bez słówka
nieproszona pcha się za koszule
wiatr na zgodę muska czule
chłodząc swym oddechem
w gąszczu cień wskazuje

W Internetowym szkiełku komórki
liścik piszę do pani Barbary
i czas płynie mi z górki

Jaszczurka przyglądająca
się za kępy suchej trawy
zdaję się mówić
nie zapędzaj się stary

Aby rozterek las pokonać
potrzeba wiele uporu i wiary