Świadomość
Może wiesz
gdzie jestem
bo jakoś się
zapomniałam
i zagubiłam
gdzieś pomiędzy
ciszą w eterze
a kolejnym
odrzuceniem
zapaść
To gdzie ja
teraz jestem
bo jakoś się
zaplątałam
i szukam
gdzieś pomiędzy
meandrami ego
a labiryntem
bytu
wyjścia
gdzie jestem
bo jakoś się
zapomniałam
i zagubiłam
gdzieś pomiędzy
ciszą w eterze
a kolejnym
odrzuceniem
zapaść
To gdzie ja
teraz jestem
bo jakoś się
zaplątałam
i szukam
gdzieś pomiędzy
meandrami ego
a labiryntem
bytu
wyjścia
@
czasem trzeba się zapomnieć ;)Pozdrawiam
My rating
Moja ocena
Bardzo lubię czytać twoje wiersze...ale tutaj piszesz tak jakbysmy żyli przed Freudem. pozdrawiam serdecznie z windy Sven@
coś w tym jest ;)Reniu , co tam klimat....
...przypomniało mi się za klasykiem;Byt określa Świadomość.
:-)
My rating
My rating
My rating
Marku
nie inaczej...Malwina
właśnie wiem, że nie wiem ;))My rating
Moja ocena
To co mi się podoba szczególnie w tym wierszu jest jego klimat. Jest sie trochę takim nieobecnym, a jednak w wirze wydarzeń.My rating
My rating
Moja ocena
...czyli Wiesz, że nic nie Wiesz :)))