Blizna w sercu

W półmroku czai się strach
Tętno w żyłach skacze
Nagle dotyk tak delikatny
Uspokaja ją, już nie płacze

Nauczyła się ukrywać strach
W blasku księżyca, w promieniach słońca
Lecz drżenia rąk
Nie uda się zataić bez końca

Słowa z ust płyną powoli
Opowiedziała wszystko drżąc cała
To trudne wspomnienie tak bardzo boli
Zapomnieć o wszystkim by chciała

Nie martwi jej na policzku paskudna szrama
Z tym żyć by potrafiła
Lecz nie wie jak pozbyć się blizny strachu
Która na zawsze w jej serce się wbiła