Για ένα πείσμα...

author:  Aiakos
0.0/5 | 0


Φωνή σου είναι τα αισθήματα,
και τα σταράτα λόγια
καρπός ψυχής σε ποιήματα
και άδεια πληκτρολόγια,

ανώφελη ευχή καρδιά να δέρνει η βέργα
δάσκαλε σου άδειασε φωνή μες την ταβέρνα,
κρασί σαν φύλλο κέντησε,του νου του όλα τα έργα
και αν το σώμα έζησε,το φως του λέει γέρνα,

βαρέθηκες τις λύπες να τις θωρείς εκπλήξεις,
ωσμής από πανσέληνο ,τριαντάφυλλο σαν ρίξεις.
Σαν βλέμμα πάλι χάθηκες,που κυοφορεί τις πλήξεις,
γκρινιάξανε τα δάκρυα,χαμόγελο πριν δείξεις.

Κ αν άδικα σου φέρθηκαν,μην σέρνεις αποστάσεις,
να χάνεις είναι πιότερο,κουνήσου πριν διστάσεις,
διάθεσης πηγή που ρέει ανθρώπων πάσης,
ζωής που κ αν την άλλαζες τα ίδια θα περάσεις!

Η νίκη είναι φόβητρο μονάχα αν δεν την ψάξεις,
οι άλλοι είναι η κόλαση αν κρίνεις και δικάσεις,
με τρόπο τόσο ένοχο,σε τσάκισαν οι πράξεις,
φιλιά που επανόρθωσαν,αν στείλεις δεν θα χάσεις.



 
COMMENTS