Pożegnanie gór

author:  Michał Muszalik
5.0/5 | 5


Zadębiło się, zatopoliło. Samotne iglice świerków
pozostały na niegościnnych, z pozoru, posterunkach.

Z wagonu już tylko przez soczewkę wspomnień
widzę je wszystkie, jak stoją niewzruszone:
Giewont ukrzyżowany na wieki wieków,
spokojne dachy usidlonego Kasprowego,
gaworzące z halnym kapryśne Czerwone Wierchy
nasłuchujące nowin od bratnich gór Skandynawii
i Krywań, daleki Krywań, co chyli się po słowacku.

Pomachał peronem Jordanów, jak stary dobry znajomy.
Stacyjko, przekaż aż w Tatry,
że wyznaczyły mi szlak przez pamięć
i wrócę do nich, wrócę na pewno.












Pociąg z Poronina do Katowic, sierpień 2013



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
26.08.2013,  kate

My rating

My rating:  
26.08.2013,  A.L.

My rating

My rating:  
26.08.2013,  bezecnik

My rating

My rating: