Burza

Burza

Gradem zapukała w okno
Szalejąc na zewnątrz w swojej złości
Ty wplotłaś się we mnie
Strach splątał tobie umysł
Pocałunki
Moje pocałunki ruszyły na ratunek
Pokryły czoło i szyję
W próbie stworzenia innej rzeczywistości
Oddałaś mi swoje usta
Szalona do szpiku kości
Chcąca zagłuszyć pomruk żywiołu
Szyby zalała woda
Ona straszna w blasku błyskawic
Chcąca wedrzeć się w nasze rozpaczliwe wysiłki
Kotarę zaciągnąć trzeba było
Odciąć się od świata
I zatopić w szalonej miłości
Splątać ciała w tańcu dzikim
Tłukła się jeszcze wściekła
Rycząc dzikością zdradzonej kochanki aż umilkła strudzona
Sen błogi spłynął na wszystkich
Kładąc studzonych na miękkości posłania

Władysław Andrzej Bobrzycki