(IPOGS, Freestyle) Wylęgarnia patologi

ołowiane chmury jak czarne od smutku chmury
krążą nad dolną twego dzieciństwa
kiedy ojciec strudzony hulaszczym trybem zdarzeń
powraca do domu jak uszkodzony okręt do portu
posypujesz sobie głowę popiołem wymawiając zaklęcie
które odstaje od lodowatej tafli dnia i nocy
zgiełk ulicy miesza się oczekiwaniem na cud
wiat pocichł mamroczę kolejną modlitwę
kiedy dziś już nie wierzy w lepsze jutro
wylegają cię marzenia