suwalskie lasy pokorne moje
suwalskie lasy pokorne moje
pobiegłam wtedy
przez złoty łan
i nie zatrzymał mnie blask jeziora
ani rodzinny dom
daleko do was piękne panny
w sukniach długich po brzeg
do maków czerwonych
krzyży białych
porannych mgieł
słyszę jak bije dzwon na trwogę
idziecie za mną wolnym krokiem
suknie tak pięknie wam szeleszczą
i mowę tą pamiętam tak
jak gdyby na ukos z nieba
siarczysty padał deszcz
pobiegłam wtedy
przez złoty łan
i nie zatrzymał mnie blask jeziora
ani rodzinny dom
daleko do was piękne panny
w sukniach długich po brzeg
do maków czerwonych
krzyży białych
porannych mgieł
słyszę jak bije dzwon na trwogę
idziecie za mną wolnym krokiem
suknie tak pięknie wam szeleszczą
i mowę tą pamiętam tak
jak gdyby na ukos z nieba
siarczysty padał deszcz
Moja ocena
piękneMy rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
piekne slowa przepelnione nostalgią@
dziekuje za wspaniale komentarze ...Norwida kocham ....tesknota jest nam wspolna wszystkim , wzorowalam sie na zadnym innym poecie piszac ten wiersz ,przynajmniej swiadomie ....smieszku lechcesz moja dume az sie zawstydzilam pozdrawiam wszystkichMy rating
My rating
Moja ocena
pięknyczuć w nim jakby tęsknotę za Ojczyzną, podobną tęsknocie poezji Norwida
naprawdę piękny
My rating
Moja ocena
Eh... te lasy, tak pięknie szeleszczą im suknie :)