Proszę ...

Drzewa umierają – stojąc
Dumne cierpią w milczeniu
Tylko wiatr wśród gałęzi tańczy
Chcąc ukryć się w cieniu

Liść ostatni spada
Kołysany przez powietrza drżenie
Konar suchy trzeszczy
Chowa swe cierpienie

Na nic się nie skarżą
O deszcz już nie proszą
Wiedzą doskonale
Że do nieba się unoszą

Kiedy przyjdzie mi odchodzić
Zamknąć oczy już zmęczone
Panie – pozwól dumę drzew zachować
Aby przejść na drugą stronę