Powietrzem

Mijam przemijają trwam

Drogi bielą akacji
zuchwale obsypane
słońca promienie
pasma zbóż rozświetlają
wody pełno wszędzie wody
na łąkach rozlanej

Przychodzę przechodzą chwila

A ja tylko tak potrafię
widzieć to wciąż mało
by nie pochłonął świat
piać nie umiem
nadzieją te dwa białe
gołębie u moich stóp

Gonię uciekam zawieszenie