MISJA W ŚWIECIE WYŁĄCZONYM

W Świecie Wyłączonym dwa pomniki oznaczają
bojowe szlaki ludności w czasie wojen
i są dowodem ich patriotyzmu
bezczeszczonego przez miejscowych
flisaków pod cokołami płynących
rzekami wódczano- jabolowymi
w otępiającym szumie głów.
Poza tym w Świecie Wyłączonym
poza świat
ograniczonym szosą
i żelazną drogą każdy obywatel
pilnuje jego granic
by żadna obca iskra
nie wywołała pożaru
oznaczającego wypuszczenia Boga
zamkniętego w kościele – jeszcze wszedłby
w dusze obywateli z otwartym ogniem
i byłby to koniec Świata Wyłączonego
W mieście ogłoszono akcję gaszenia iskier.
Obywatele do ich tłumienia używają
brudnych rąk zaciskanych w pięści
obracane nieraz przeciw sobie
w niezrozumiałych walkach
Tylko niektóre dzieci w Świecie Wyłączonym
jeszcze płomienie noszą w sobie
za których migotliwym światełkiem
można iść
póki nie zagasną u wylotu zaślepionego tunelu
gdzie kres dobroci naiwnej dzieciństwa.
Dzieckiem być musiał obcy
próbujący ogień rozniecić w miejscu
w którym nawet nie może zatlić się iskra
i chciał Boga uwolnić
z potrzasku kazamatów kościelnych
Naiwnie widział włączenie
Świata Wyłączonego
do całego świata
głosząc pieśń zakazaną
i jeszcze ust nie otworzył
a już skaleczony został
ostrzem niechęci
Zapalał dusze dzieci
ale one gasły
zatrute atmosferą miejsca
Droga dla nich była zbyt trudna
W bezmiarze ciemności
światło oślepiało do bólu więc
gasiły płomienie własnym oddechem
i naślinionym językiem
i zostawały pracowitymi obywatelami
świata wyłączonego
Miejscowy który za śpiew
przybyłego pozornie nagradzał
przytłumiał ogień wzniecony
aby zbyt mocno nie płonął
w obawie o zaplucie miejsca
przez obywateli przestraszonych żarem
którego nie znali
Był ślepcem mogącym tylko słuchać
Słuchał trzasku
nikłego ogniska
i krakania obywateli
aż któryś wykrakał
nienawiść
Obcego śpiew zatrzymano
na ogień puszczono pianę
z pyska
i wywieziono za miasto
na wozie z gnojem obelg
Tlące się węgielki
przybysz sam zadeptał
butami rozpaczy
a wrony nad nim krakały
I skoczył pragnąc odlecieć
znad kukułczego gniazda
normalności Wyłączonego Świata
aby nie wrócić ze Świata Wyłączonego
do zwykłego świata
bo jego wiara rozbita
już gór nie przenosiła
ani nie mieściła oceanu
w dołku z piasku
a Słowa Dobre brzmiały fałszywie
w realności życia
dlatego ku śmierci miłości
odpłynął z nurtem
miejscowego ścieku
Juz nie dotykały
jego świadomości
szpony bólu
chociaż ból omal
go nie podniósł
Światło upiorne zagasło
w zamkniętych powiekach
lecz szemranie ścieku
nie ustawało
i zamieniało się w słowa:
DEZERCJA
PROROK NIESPEŁNIONY
ŚWIAT WYŁĄCZONY PODWÓJNIE
ZWIERZĘ RZEŹNE
PASOŻYT
OPANOWANIE MATERIAŁU
Z MEDYTACJI ŻYCIA
ŻADNE
IDŹ!
W CIEMNOŚĆ!
ale Wygnany rzucił się
ku syczącym słowom
wołaniem
lecz nie o litość prosił
a pytał:
Czy Sędzia zważył
ciężar nim włożył go
na plecy przegranego życia?
Czy zmierzył siłę ducha
i twardość ciała
nim zaczął doświadczać?
Czy słuchał wołań wygnanego
o objawienie się Sędziego
w dobroci
utrwalonej w duszy drugiego człowieka?
Czy nie porzucił
samotnego żołnierza
na pastwę wrogów?
Czy Sędzia chciał aby
oddał życie za ogień
bez kompromisów
z odwiecznym Śędziego wrogiem?
Mógł zyskać spokój
łatwa była zdrada
Nie zdradził
Zamienił się w ogień
i zapalał
przybyszy do Świata Wyłączonego
własnym ogniem
i bronił przed Sędzią słabych
którym Ten Który Jest
zapomniał zmierzyć siły
wobec swych zamiarów
a Świat Wyłączony
został Wyłączonym Światem
i takim będzie
aż do skończenia świata.

18 XI 1998

Aneks:
A zaraza jadowita fałszywych świadectw
przeciw przybyszowi
rozeszła się po całym świecie
i cały świat stał się Światem Wyłączonym.

2 VI 2013.