Pożegnalna wiązanka
Ciało zbryzgane starością
nie dozna już cudu rozkoszy
noc potargana wspomnieniem
zaćmą pokryte czyjeś oczy
Krok stawiany stopą nabrzmiałą
oddech co spokój gubi
przemierza te same ulice
wciąż innych spotyka ludzi
Słońce już blednie w oddali
liść wnet spadnie ostatni
z kwiatem do ciebie przychodzę
może już ostatnim
nie dozna już cudu rozkoszy
noc potargana wspomnieniem
zaćmą pokryte czyjeś oczy
Krok stawiany stopą nabrzmiałą
oddech co spokój gubi
przemierza te same ulice
wciąż innych spotyka ludzi
Słońce już blednie w oddali
liść wnet spadnie ostatni
z kwiatem do ciebie przychodzę
może już ostatnim
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating