Rdza
Miałeś stać prze tysiąc lat wierny i niezmienny.
Dzierżyłeś broń dumny i wzniosły.
Nic nie miało tobą zachwiać, a pożera cię rdza.
Rok po roku, dzień po dniu jesteś miażdżony przez czas.
Nic nie pozostało po chwale.
Jesteś sam, pusty jak dzwon.
Dzierżyłeś broń dumny i wzniosły.
Nic nie miało tobą zachwiać, a pożera cię rdza.
Rok po roku, dzień po dniu jesteś miażdżony przez czas.
Nic nie pozostało po chwale.
Jesteś sam, pusty jak dzwon.
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
Czas jednak czasem gra na czas. Pozdr.SvenMy rating
My rating