On na ławeczce

Usiadłeś ostrożnie
w błękicie uniesienia,
obok mnie, na ławeczce
mego przeznaczenia.

i czekasz dostojnie
i patrzysz ciekawie,
co takiego po mnie,
zostanie.

Bez śpiesznie obserwujesz
przepływ marzeń sennych,
siedząc obok mych myśli,
bezdennych.

A ja opętana niemocą tworzenia
śnię o lepszym życiu,
w którym nie ma,
cienia.