Skrzydło pegaza

swymi skrzydłami
zamieszony we wspomnieniach
zapisanych gwarem placach

porozwieszane na płotach myśli
powracają do rdzenia mojej świadomości
deszcz wypłukuje niewypowiedziane słowa
tańczące krople nabierają pogodnych dźwięków

kiedy dusza tkwi nieruchomo
w pustce
delektując się samotnością

kwiaty samotnie mokną