noc

przecudne niebo
jak płaszcz otula
niespokoją ziemię
utkany milionem gwiazd
jak welon opada na nieboskłonie
idę aleją modrzewiową
kamieniami utkaną w dole
w górze konstelacje gwiazd
a i te spadające gwiazdy
z przedziwną magią i mocą
spełniają najskrytsze marzenia
kiedy z nieba spadają
idę i czuję ciebie obok siebie
czekam na więcej
liczę na całość
wybaczam ci twoją nieśmiałość
idź i nie wahaj się
takiej nocy jak ta już nie będzie
wszystko możliwe co niemożliwe
mieć ciebie u boku
nic więcej mi nie trzeba
by nieba sięgnąć
kochaj mnie
tak jak ja ciebie
a niebo będzie nasze
konstelacje własne aspiracje
ty ja przecudne niebo
a my w nim na nim