Inaczej, ale tak samo

Anielski orszak moją
duszę przyjmie
zaniesie mnie tam
gdzie bólu nie ma,
liść dębu wnet
do zimnej płyty przylgnie.

Radość ze smutkiem
z ostanim słowem pozostanie,
poplatane ścieżki
rozplącze czyjaś ręka,
po rozlanej kawie wyblakła smutku plama.

Ostani pociąg za
zakrętem zniknie
i nic nie będzie już
tak jak zawsze,
tylko cię kochać będę
wciąż tak samo.