Przemówiła.
A właściwie, to o co chodzi?
Pytam JA, w przestrzeń
Ludzi pełno, człowieka nie ma
Gdzie są wszyscy?
A właściwie, to skąd to wszystko?
Zastanawiam się.
Skąd te wojny, skąd to bagno?
Horyzonty mam zbyt wąskie,
by zrozumieć
O zgrozo, cynizmie,
sarkazmie, paradoksie…
Kocham was, jak życie.
Podpisano:
Zdezorientowana Ironia Losu.
Pytam JA, w przestrzeń
Ludzi pełno, człowieka nie ma
Gdzie są wszyscy?
A właściwie, to skąd to wszystko?
Zastanawiam się.
Skąd te wojny, skąd to bagno?
Horyzonty mam zbyt wąskie,
by zrozumieć
O zgrozo, cynizmie,
sarkazmie, paradoksie…
Kocham was, jak życie.
Podpisano:
Zdezorientowana Ironia Losu.
My rating
My rating
My rating
@
Panie Marku, bardzo dziękuję za ten miły komentarz i pozytywną ocenę. :)My rating
My rating
@
Bardzo mi się ten wiersz podoba.Może być więcej takich eksperymentów.
@
BMy rating
Sama nie wiem...
Wiersz ten, o ile można to nazwać wierszem jest raczej "eksperymentem" i długo zastanawiałam się, czy go dodać.