Drugi brzeg

Drugi brzeg

Zabierz mnie
Na drugi brzeg.

Będę tam uprawiać
Pole i zasieje
Ziarno miłości
Jako wyzbycie
Się cierpienia,
Zadanego przez los
Przez ciemną noc,
Przez jedno spojrzenie.

Będę siewcą łez
Wylanych przez noce
Krwawe i sny o błądzeniu.

Ile można wielbić
To czego wielbić
Nie można.

Niech rosną pszeniczne
Kłosy urodzajnego
Serca w miłość./alboż/