(IPOGS, Freestyle) Narzekam na rzekę

jak zawsze uparta i nie poskromiona
wije się krętom smugą w bryle ziemi
a i my małe okręty często pod prąd brniemy
i nie ma w tym tu niczyjej winy
bo i my jak rzeka pośród pól błądzimy
chciałbym się rozłożyć na jej lekkiej toni
by mnie żadne z ludzkich nieszczęść
nie mogło dogonić już dogonić
lecz prędzej pewnie bym się utopił