Złote rady dla poetów
Jeśli chcesz napisać wiersz genialny w treści,
nasycony emocjami twór nad twory,
nieszczęśliwej duszy wepchnij ile zmieści,
oraz serca bijącego zapas spory.
Naszpikować musisz dzieło metaforą,
między te - porównań zgrabnych wtłocz bez liku,
ponurości czarne wsącz wieczorną porą,
poprzekładaj w wersach szyki (fiku-miku).
Dodaj szczyptę słów, co stworzą zeń poemat,
porozrzuczaj tu i tam, powtykaj w strofy
i nie przejmuj się - nie ważny wcale temat.
Daj się ponieść, aż pozbędziesz się drętwoty.
Słowa-klucze: anioł, motyl, róża z cierniem,
srebrny księżyc, woal mgły i świt różowy.
Tym wzbogacisz swój poemat niepomiernie,
to się zawsze sprawdza - numer popisowy!
Lecz pamiętaj bracie, że sens niewskazany,
zagmatwaj na maxa, by nikt nie zrozumiał;
Z najmodniejszym trendem spłodź nieprzegadany,
utwór, który zagra na najczulszych strunach.
I ostatnia, najważniejsza złota rada:
Nie napiszesz nigdy dzieła życia, (wierz mi),
jak się nie napijesz - tworzyć nie wypada,
gdy człek nie ma w czubie i jest całkiem trzeźwy.
Pij wielki poeto, by świat się doczekał,
artystycznych doznań godnych samych wieszczy.
Naostrz gęsie pióro, golnij fest, (nie pękaj!),
a wena cię natrze brylantowym deszczem.
RC March 2013
nasycony emocjami twór nad twory,
nieszczęśliwej duszy wepchnij ile zmieści,
oraz serca bijącego zapas spory.
Naszpikować musisz dzieło metaforą,
między te - porównań zgrabnych wtłocz bez liku,
ponurości czarne wsącz wieczorną porą,
poprzekładaj w wersach szyki (fiku-miku).
Dodaj szczyptę słów, co stworzą zeń poemat,
porozrzuczaj tu i tam, powtykaj w strofy
i nie przejmuj się - nie ważny wcale temat.
Daj się ponieść, aż pozbędziesz się drętwoty.
Słowa-klucze: anioł, motyl, róża z cierniem,
srebrny księżyc, woal mgły i świt różowy.
Tym wzbogacisz swój poemat niepomiernie,
to się zawsze sprawdza - numer popisowy!
Lecz pamiętaj bracie, że sens niewskazany,
zagmatwaj na maxa, by nikt nie zrozumiał;
Z najmodniejszym trendem spłodź nieprzegadany,
utwór, który zagra na najczulszych strunach.
I ostatnia, najważniejsza złota rada:
Nie napiszesz nigdy dzieła życia, (wierz mi),
jak się nie napijesz - tworzyć nie wypada,
gdy człek nie ma w czubie i jest całkiem trzeźwy.
Pij wielki poeto, by świat się doczekał,
artystycznych doznań godnych samych wieszczy.
Naostrz gęsie pióro, golnij fest, (nie pękaj!),
a wena cię natrze brylantowym deszczem.
RC March 2013
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
co na to ustawa o wychowaniu poetów w trzeźwości...?My rating