Złote rady dla poetów

author:  Renata Cygan
5.0/5 | 13


Jeśli chcesz napisać wiersz genialny w treści,
nasycony emocjami twór nad twory,
nieszczęśliwej duszy wepchnij ile zmieści,
oraz serca bijącego zapas spory.

Naszpikować musisz dzieło metaforą,
między te - porównań zgrabnych wtłocz bez liku,
ponurości czarne wsącz wieczorną porą,
poprzekładaj w wersach szyki (fiku-miku).

Dodaj szczyptę słów, co stworzą zeń poemat,
porozrzuczaj tu i tam, powtykaj w strofy
i nie przejmuj się - nie ważny wcale temat.
Daj się ponieść, aż pozbędziesz się drętwoty.

Słowa-klucze: anioł, motyl, róża z cierniem,
srebrny księżyc, woal mgły i świt różowy.
Tym wzbogacisz swój poemat niepomiernie,
to się zawsze sprawdza - numer popisowy!

Lecz pamiętaj bracie, że sens niewskazany,
zagmatwaj na maxa, by nikt nie zrozumiał;
Z najmodniejszym trendem spłodź nieprzegadany,
utwór, który zagra na najczulszych strunach.

I ostatnia, najważniejsza złota rada:
Nie napiszesz nigdy dzieła życia, (wierz mi),
jak się nie napijesz - tworzyć nie wypada,
gdy człek nie ma w czubie i jest całkiem trzeźwy.

Pij wielki poeto, by świat się doczekał,
artystycznych doznań godnych samych wieszczy.
Naostrz gęsie pióro, golnij fest, (nie pękaj!),
a wena cię natrze brylantowym deszczem.

RC March 2013



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
21.05.2018,  Ula eM

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

co na to ustawa o wychowaniu poetów w trzeźwości...?
My rating:  

My rating

My rating:  
29.03.2013,  Alina Bożyk