Wiosenny odlot

tabor chmur na połodniu się toczy
usiądę na której do ciebie przypłynę
wyblakłe marzenia w szarości traw giną
przewiśniegi co jeszcze nie wzeszły
w smutku niespełnienia utoną
nie powstrzyma mnie grad
słów przekornych i zazdrosnych
będziesz świeżyn powiewem
mojej drugiej młodości