już czas

jestem zmęczona
śpiewaj mi do snu
zostaw samą
nie próbuj budzić rano

tam gdzie pójdę-
inny świat
krócej świeci słońce
uczucia ciągnie na dno

zmienię się w potok
w wijącą wstęgę
ciemności zawładną wnętrzem
postać moją ulotną wychłoszczą
namaszczą chłodem


dreszczem kiełkuję
i umieram jednocześnie

a przecież miłość miała być światłem
mówiłeś -rzuci niebiosa na kolana
zapłoną gwiazdy
ulegniemy nocy

w ogniu zgubiliśmy iskrę
której już nie można dostrzec

zaśpiewaj mi do snu
ostatni raz