Στα Βόρεια

Εκείνο το μέρος κάπου στα μέσα του Νοέβρη,
Ψυχρό,κάπως παράξενο,
Ένας τόπος αλλιώτικος και ξένος.
Όταν άρχισα να αισθάνομαι οικεία,έφυγα
Και δεν επέστρεψα ποτέ
Ούτε ποτέ θα επιστρέψω γιατί έτσι συμβαίνει στη ζωή.

Καιρό τώρα έχω αποτραβηχτεί εδώ στα βόρεια,
Δίπλα ακριβώς στο μεγάλο τούτο ρέμα που απ'τα εργοστάσια
Πάνω στην εθνική ρίχνουν τ'απόβλητά τους ανενόχλητοι,
Εδώ που τη νύχτα η υγρασία τρυπάει τα κοκκαλά σου
Και οι αρχαίοι μύθοι ξαναζούν.

Εδώ λοιπόν βρίσκω μια κάποια γαλήνη.
Ξεγελάω τη μοναξια μερικές φορές κι άλλες φορές με ξεγελά εκείνη,
Περνάει έτσι ήρεμα ο καιρός κι αισθάνομαι οτι γερνάω μέρα με τη μέρα.
Η χειμερία νάρκη με καλεί
Κι εγώ πια δεν αντιστέκομαι καθόλου.