Okruchy wspomnień
Jak wiele zabłąkanych słów
porasta zwoje mej pamięci
w mroku czai się nowy dzień
życie tak mnie już nie nęci.
Już dano przekwitł stary bez
piwonie nie wabią swym zapachem
ojca zamilkł ostatni krok,
jego sylwetka w cieniu winogron pozostaje.
Choć dom jeszcze pełny wspomnień
w oczach już zgasło wczorajsze słońce
na półce pełno starych zdjęć się błąka,
wnet pozostawiona sterta wspomnień.
porasta zwoje mej pamięci
w mroku czai się nowy dzień
życie tak mnie już nie nęci.
Już dano przekwitł stary bez
piwonie nie wabią swym zapachem
ojca zamilkł ostatni krok,
jego sylwetka w cieniu winogron pozostaje.
Choć dom jeszcze pełny wspomnień
w oczach już zgasło wczorajsze słońce
na półce pełno starych zdjęć się błąka,
wnet pozostawiona sterta wspomnień.
My rating
...
serducho:)My rating
My rating
My rating
My rating