kalimera polonia

tam myślałem
rodzina
tu myślę
obczyzna
nieświadomy przyczyn
niczym majowy dmuchawiec
wiatr porywa mi chwile
wrzucając je w nierealność bytu
i żadnego ukojenia
chwili odpoczynku
drżą w dłoni
ciężkie od niewyspania
schwytane motyle powiek

prastary mózg
mroczny kawał puszczy
porasta mchem
ni matecznika
ni rwącego strumienia
cisza i osamotnienie
które gaśnie powoli