Chwile

naga tkanka bez tajemnic
smugą stała sie o zmroku
błyskiem śledząc beznamiętnie
kadr po kadrze krok po kroku

nieubrany przymiar z baśni
swej legendy tom przyciasny
częściej inny niż niezmienny
rzadziej słodki raczej kwaśny

wszystko w niemoc jest ubrane
detal więc się staje niczym
tylko ty i twoje zdanie
nie szukając więcej przyczyn

zamazuje krąg się w tłumie
w którym ty się tak wyostrzasz
jak przystało stoi dumnie
tak skrojona twoja postać

tak jak tło co tak spowalnia
nie szukając pod znaczenia
były kiedyś takie chwile
które przyszło pozamieniać

na ten czas na moment ten
chwilę którą można poddać
ja naprawdę tylko chce
w oczach twych się poprzeglądać