Wtorek czwarta na ranem

4.5/5 | 8


Siermiężne myśli uciskają dusze
po mapie mojego nieba
defiluje kondukt czarnych chmur
Otrzymane wiadomości
przytłaczają mnie do posadzki ziemi
milczenie spływające po twarzy
wnika w ukrwione tkanki
rzeczywistości
Świąteczny nastrój rozpływa się
niczym wczorajszy śnieg
pod naporem ciepła

Jestem soplem
zawieszony pod pułapem świta
nie ogarniającym wszystkie
zawiłości losu
Ucząc się życia co dzień od nowa
pozostaje nie dedukowanym
traperem życia

w ulicznej latarni
przepala się żarówka
noc tracąc swą barwę



 
COMMENTS


Moja ocena

Podoba mi się pomysł, pomimo literówek:)
My rating:  

My rating

My rating:  
07.02.2013,  adam rem

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
07.02.2013,  renee

_

Paternoster, alfa i omega, spadamy!!!!!!!!!!!!!!!!
07.02.2013,  wierszomurki

My rating

My rating:  
07.02.2013,  wierszomurki

My rating

My rating: