Nieskończoność

Rozrywasz na strzępy
osamotnione ciało
dwadzieścia jeden gram

błądzi gdzieś pomiędzy
spełnienia snu niemego
wpadając w szarość dnia

Dzikim wyjałowionym
skrawkiem bezmiaru
wciąż pozostaje jutro

dziś właśnie tak zostałam
wytracona z równowagi
niemocą twoich pragnień