Δεν εγκατέλειψα...

Δεν εγκατέλειψα ποτέ, την μάχη για την καρδιά σου

Μπορεί να τα παράτησα σε πολλά,να συμβιβάστηκα στη δουλειά,να υποχώρησα στις σχέσεις
ή ακόμα και στα πιστεύω..

Αλλά για σένα,όχι…

Δεν παραδόθηκα ποτέ…

Είναι μόνη θυσία που δεν θα έπραττα ποτέ,
προτιμώντας να χάσω τα πάντα,παρά την αέναη ελπίδα
που μου χαρίζει το σκοτεινό σου βλέμμα.

Μπορεί ώρες ώρες να κουρνιάζω σε κύματα αδράνειας,
είναι άλλωστε η μόνη μου διαφυγή
από την θύελλα των σκέψεων
που δεν μ αφήνουν σε ησυχία δευτερόλεπτο,

παρά μόνο για λιγάκι στην γλυκιά αγκαλιά του ύπνου..

Μπορεί να σ άφησα μόνη,ν’ άφησα χώρο για τους ανταγωνιστές μου και θαυμαστές σου,

αλλά γνωρίζω πως δεν αποτελούν για σένα παρά απλή παρηγοριά στην απουσία μου.

Δεν σε λησμόνησα όμως ποτέ,
μπορεί να μην ήμουν εκεί στις δύσκολες σου ώρες,

στις έσχατες εκείνες στιγμές

που η καθημερινότητα αλλά η μοίρα κυρίως,
σε τσακίζει,πληγώνοντας τα όνειρα σου,

είναι όμως το τίμημα που πληρώνω για την σιωπή σου.

Μπορεί τέλος,να παρασύρθηκα,

να μην έπρεπε να σου μιλήσω ποτέ πριν επιστρέψω,

ήθελα όμως να γνωρίζεις,ότι ναι μπορεί να ηττήθηκα εάν το θέλεις…

Αλλά δεν εγκατέλειψα,ποτέ!