Kraina trzech rzek / wiersz o Nowym Sączu/

Kraina trzech rzek

Znam miejsce
Na ziemi,
Górami otoczone
Niczym płotem
Lasów i rzek.

Kotlina cud
Kraina trzech rzek,
Starego rynku
Z ratuszem i
Przyznać muszę
Że sercem wrosłam
W miasto przepełnione
Ciszą z widokiem na
Pasmo gór lasów i
Łanów pól zaoranych.

Lubię nacieszyć
Oczy kolorami
Fontanny rynkowej
Co gra i kolorami
Się mieni, wtórując
Kurantom wieży z zegarem
Tak starym, że aż młodym bo
Odmłodniał na widok
Dziatek karmiących
Gołębie i wróble szare.

To nic że czasem tu
Pusto, a Jagiellońska
Świeci nagością bruku.
A ja obcasem Stuku- Puku
Wydeptuje ścieżki
Mojego miasta i pobudzam
Do życia, nie czas umierać!.

Dzisiaj wychodzę z ukrycia
I śpiewam tańczę i
Zapraszam do wesołego walczyka,
Co skrzypcami w serce wnika.

Ej kraino trzech rzek
I parkowych alejek,
Przygarnij wędrowców
Nakarm przyodziej ugość
Na miarę królewskiego grodu./alboż/