Dziwadełko i dziwoląg

author:  Renata Cygan
5.0/5 | 7


Spotkało się dziwadełko z dziwolągiem;
rybi śpiew i szczygła gwizd na dnie nieba.
Traf chciał- jechali tym samym pociągiem;
gadka- szmatka, śmichy- chichy, znajomość na medal.

Ona bździągwa świergoląca dźwięcznym głosu tembrem,
fiu- bździu szczebioczące i rozchichotane.
Uszczknie, skrobnie, skubnie lub nadgryzie zębem
i z dziubka pospija, kiedy zakochana.

On mężczyzna piękny- bon ton i ą- ę,
siarczyście zamaszysty, żadne ciuciubabki.
Nos rzymski, a czoło wysokie, nadobne,
wszystkie cechy przytulaki, albo brata- łatki.

Małe dziumdzianko, pitu- pitu i huczne wesele,
ustka w ciup, rączki w małdrzyk, cały świat chromolą.
Zatopieni miłośnie na duszy i ciele,
toczka w toczkę dziwadełko i dziwoląg.

RC 11.01.2013



 
COMMENTS


Moja ocena

Bardzo Tuwimowskie, łącznie z cudownymi rusycyzmami.
My rating:  
05.11.2015,  jacek bogdan

My rating

My rating:  

Moja ocena

:)
My rating:  

My rating

My rating:  
25.01.2013,  bezecnik

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: